‘Je kunt onmogelijk alles voorzien’

‘Je kunt onmogelijk alles voorzien’

Wil van den Bongard liet zich in 2015 overhalen om weer in de OR van Vixia te gaan. Sinds begin 2018 heeft de OR zwaar: de raad verloor zijn secretaris, de voorzitter viel uit en de directeur met wie de OR zo’n goed contact had, nam vorige maand afscheid. Juist nu de OR zich moet buigen over lastige fusiebesluiten.

Invloed

Van den Bongard, medewerker financiële administratie, werkt al 25 jaar bij Vixia en voorlopers. Hoe lang hij in de OR zit? ‘Ik heb er een jaar of 3, 4 níet in gezeten, omdat ik in de WSW-raad ging van Sittard-Geleen. Ik wilde dichter bij de gemeentepolitiek staan om meer directe invloed uit te oefenen op het SW-beleid. In 2015 vroeg de OR-secretaris me om weer in de OR te gaan; ze kwamen mensen te kort. Hij heeft lang moeten pleiten, voor ik ja zei.’ Begin 2018 overleed de OR-secretaris. ‘Een aderlating. Hij was een echte vakbondsman en een wandelende encyclopedie. We hebben kort daarna iemand van de afdeling Financial Control gevraagd als ambtelijk secretaris. We hadden hem meegemaakt in de commissie die november 2017 advies gaf over het businessplan en Business Case van Vixia 2018 – 2021. Hij heeft ons toen heel goed gesteund.’ Een paar maanden geleden viel de voorzitter uit. Vice-voorzitter Van den Bongard nam die rol over.

Participatiehuis

Vixia zit in een fusieproces met de sociale diensten van gemeenten in de westelijke mijnstreek van Limburg: Sittard-Geleen, Beek, Beekdaelen en Stein. Ze vormen het Participatiehuis. ‘Vixia heeft wat gemeenten niet hebben: de expertise om mensen te begeleiden op weg naar werk en in hun werk. Er blijft altijd een categorie mensen die hulp nodig hebben bij het vinden of houden van een baan. Maar wij hebben geen toevoer meer van mensen; die hebben gemeenten juist weer. Die mensen van de sociale dienst, langdurig werklozen onder anderen, komen bij ons. Ze doen hetzelfde werk als SW’ers, maar zitten voorlopig apart. Ze leren bij ons basisvaardigheden om weer in het werkproces te komen. We bekijken per persoon welk werk ze daarna buiten het Participatiehuis kunnen doen. Ook kijken we of een ‘mixed-people’-concept mogelijk is om WSW-‘ers en mensen vanuit de Wet werk en bijstand (via de sociale dienst) samen te detacheren.’

Afbouwen, detacheren of vervreemden

Bestuurlijk is het ook een moeilijke periode: de directeur heeft een andere baan en is sinds 1 mei weg. Van den Bongard vindt het echt jammer. ‘We hadden heel goed contact met haar, ze is heel open en had de OR hoog zitten. Nu neemt een van de managers het tijdelijk waar. Hopelijk hebben we op 1 juli een nieuwe directeur.’

Juist dit jaar moet de directie belangrijke besluiten nemen, want op 1 januari 2020 moet de fusie-organisatie staan. Er zijn drie mogelijkheden: de directie kan afdelingen afbouwen, vervreemden of medewerkers detacheren. De confectie-afdeling is bijvoorbeeld afgebouwd. Het grootste gedeelte van de groenafdeling is gedetacheerd naar de gemeente. Vervreemden wil zeggen: verkopen aan derden, waarna de medewerkers worden gedetacheerd naar de nieuwe eigenaar. Zo is de postafdeling ondergebracht bij Business Post Zuid -Limburg BV. Over de goedlopende tapijtafdeling moet nog een besluit worden genomen, net als over het resterende gedeelte van de afdeling groentechniek openbare ruimte. De OR moet adviezen geven over die besluiten.

Omgaan met de doelgroep

Van den Bongard is het meest tevreden over wat de OR bereikt heeft met de detacheringsregeling.

‘Detachering is goed als het zorgvuldig gebeurt, als SW’ers de begeleiding krijgen die ze nodig hebben en als ze de meerkosten voor woon-werkverkeer niet zelf hoeven betalen. In principe worden mensen gedetacheerd binnen de aangesloten gemeenten, dus de reiskosten zijn minimaal. Mensen die buiten Vixia werken, bij de gemeente, moeten daar ook goede begeleiding hebben. We hebben als OR aangetoond dat het wenselijk is dat gemeentemedewerkers daar cursussen ‘omgaan met de doelgroep’ volgen. Ze moeten opgeleid worden om met onze mensen te werken. Dat soort dingen moet je als OR eisen.’

Toch kwam Van den Bongard bij diezelfde detacheringsregeling ook problemen tegen. ‘Je kunt onmogelijk alles voorzien. Een gedetacheerde medewerker ging met de fiets naar zijn werk, maar durfde dat in de winter niet. Hij ging toen met de bus. Maar met zijn beperking wist hij niet dat er een maandabonnement bestaat en dat dat goedkoper is dan elke rit apart betalen. Zo iemand heeft daar begeleiding bij nodig. Daar hebben we gewoon niet aan gedacht.’

Na de fusie

Hoe de medezeggenschap eruitziet ná de fusie is een punt van zorg. Van den Bongard: ‘We weten nog steeds niet hoe het nieuwe bedrijf eruit gaat zien, dus ook niet hoe de medezeggenschap eruit gaat zien. Wie vertegenwoordigt de huidige 850 medewerkers van Vixia?’